Tak pomyślałam, że to E, który się musi podobać mężczyznom ;). Podobno go mam, ale pozwalam sobie to zignorować. Jest zdecydowanie za ostry jak na moją osobowość. Myślę, że wiele kobiet może nie czuć się z nim bezpiecznie, bo społecznie może być odbierany jako wyzywający. Natomiast te, które potrafią go w całości objąć, na pewno są w nim zjawiskowe! Wystarczy spojrzeć na Ditę, u której dodaje niebagatelnej pewności siebie i świadomej seksowności, jednocześnie pozostając w kręgu dobrego smaku. Tylko pozazdrościć odwagi tym, które potrafią go unieść!

Magdo, dałam mu ostatnio parę szans i kompletnie do siebie nie przemawiam w tym stylu ;). Może jestem zbyt przywiązana do bycia łagodną, baśniowo rozmarzoną SG, żeby dodawać sobie ten dramaticowy pieprz? Mogę później zrobić jakieś zestawienie kilku stylówek pod Karmazynowy, to zobaczycie, o co mi chodzi.

Jeśli chodzi o wytyczne stylu, to zestawienie czerwieni z czernią stosuję i to nierzadko – ale to tylko kolory, a ja noszę wszystkie kolory, więc to nie jest dla mnie jakieś decydujące ;). Skręciłam też w stronę skóry w ramonesce (chociaż ramoneska to raczej nie jest wyłącznie Karmazynowy) i może poszukam skórzanej spódnicy, ale już takie elementy jak głębokie rozcięcia w spódnicach, wężowe skórki, gorsety, mocny makijaż itd. wyglądają na mnie… no… nie chcę używać nieparlamentarnych słów, więc powiem po prostu: wyzywająco i nieprzyzwoicie. Moim zdaniem niesmacznie.

Yen, właśnie nie, jest odwrotnie! Zazdrościłam Wam tego, że wszystkie macie po cztery E, a ja tylko dwa, z czego jeden to tak niebardzo ;). Ale jak się z tym przespałam, to jestem zadowolona z bycia w 100% (no, 90% może?) baśniowym, więcej mi nie trzeba, tam się czuję sobą.

Ha, widzisz, jestem teraz w tym dziwnym wieku, że mam w twarzy coś pomiędzy dziewczęcą słodyczą a dramatem czterdziestolatki, która nie może się pogodzić z przemijaniem czasu ;). (Oczywiście bez urazy dla żadnej czterdziestolatki, to tylko figura retoryczna.) Karmazynowy bardzo podkreśla ten drugi aspekt, a mnie z tym niewygodnie. Pewnie to dlatego póki co omijam te ostrzejsze klimaty. Może jak mi się z wiekiem rysy ustabilizują w jedną stronę, to będę mogła bezpieczniej sięgać w tym kierunku. Póki co często czuję się albo przebrana za dzidzię (moja dawna wersja SG), albo przebrana za własną ciotkę (Karmazynowy). Ani jedna, ani druga wersja mi nie odpowiada, więc idę w stronę baśniowości, bo ona jest pociągająca i neutralna dla mojej aury, a jednocześnie pozwala mi wyrazić moje artystyczne zamiłowania i aspiracje.

A, i nie obraź się, ale Twoja propozycja to właśnie wszystko, czego nie lubię :D. Nie wiem czemu, ale jakoś mi się źle kojarzą te suwaki, warstwowe kołnierze, skórzane wstawki i futro przy mankietach, nie mówiąc o kreskach dokoła oczu. To taka wyrachowana, zimna kocica. Nie mam takich ubrań, więc się nie przebiorę, by to pokazać, ale musisz mi uwierzyć na słowo, że bez skrawka skóry na wierzchu w takiej odsłonie wyglądałabym wulgarnie. Tanio. I groźnie. A na tym mi nie zależy.

Ale tak, jak mówię: kobiety, które dobrze się czują w takiej odsłonie, wyglądają obłędnie, co widać doskonale po kolażach. Można tylko pozazdrościć. I Ty, Yen, wyglądasz świetnie w skórzanych spodniach i w Twoim klasycznym połączeniu czerni z czerwienią. Po prostu widać, że to jest Twoje. Najważniejsze to wiedzieć, co się lubi i nosić się zgodnie z tym, co się czuje :).

Klaro, mam podobne odczucia co do karmazynowego. Widzę go w charakterze, ale nie w wyglądzie. Taki styl postarzyłby mnie i wyostrzył w tym złym sensie. Po zastanowieniu doszłam do wniosku, że część zaleceń pokrywa się z zaleceniami dla G. Greta mi kiedyś napisała, że widzi u mnie styl french (zmodyfikowany pod G) lub tzw. żyletę. I ja ją widzę m.in. w pantofelkach na cienkim obcasie z noskiem w szpic, rzeczy blisko ciała, dekolty w serek, skórzana kurtka, krótkie ołówkowe/w trapez spódnice. Na pewno nie gotyk i sex kocica.

Yen, fajna ta stylówka z linku dla Klary. Myślę, że poeksperymentować
zawsze można, kto wie, może Klara kiedyś spróbuje :). Teraz jest w modzie
nosić się ostro – często widzę uczennice w takich stylizacjach i nie pasuje
to większości z nich :/. Najgorzej, jak taka R z Syrenim się wystylizuje
na kobietę fatalną… Więc tym bardziej dobrze wiedzieć, że się go posiada.
Tak jak już pisałam pod spodem, nie jest to mój główny E, tylko
gdzieś z tyłu go mam, ale jest, czasami lubię tak ostro dokopać :).
Zazwyczaj wtedy, gdy mam taki “zbuntowany” humor.
Cieszy mnie ta skóra, którą bardzo lubię nosić, czasami przekornie
do czegoś z innej bajki :P.

Iwono, bardzo mi się podoba Twoja interpretacja Karmazynowego. To by jakoś u mnie przeszło, myślę. Muszę spróbować i się przekonać.

Ago, wyłania się piękny obraz. Mogłabym skopiować, tylko w swoich kolorach.
Ostatnio doszłam do wniosku, że prócz pasków źle robią mi też jeansy. Choćbym nie wiem co do nich dołożyła wyglądam na niedopracowaną (mówię o rurkach). Jeszcze wiosną do dobrych butów i dobrej bluzki ujdą, ale jesienią i zimą dają mi aurę jakbym wyszła na ulicę w dresach. Ciekawa jestem czy to alabaster czy karmazyn.

Twój Ci on, droga Yen <3

Karmazynowy jest obłędny… ta siła, agresja, czerń i czerwień… aż drżę! Chociaż nie, bo Król nie może drżeć, może co najwyżej podziwiać

No walsnie widzac ten E pomyslalam o tobie Yen, nikomu tutaj tak pieknie jak tobie w czerwieniach i czerniach. WOW!
Hmmm, niby tez “ma byc” moj bo w sumie Dramatic, ale poza szalowymi krojami tutaj przedstawionymi polaczenie czern-czerwien nie dla mnie.

Yen, no wlasnie, wg. Grety ja go nie mam na 100% :))) nigdy dla siebie nie lubilam zestawu czern-czerwien, choc na innych go podziwiam:)

Mój typ:
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a4/Madame_X_%28Madame_Pierre_Gautreau%29%2C_John_Singer_Sargent%2C_1884_%28unfree_frame_crop%29.jpg/250px-Madame_X_%28Madame_Pierre_Gautreau%29%2C_John_Singer_Sargent%2C_1884_%28unfree_frame_crop%29.jpg

Hej
Bardzo fajny przykład podała Yen. Jest w tym obrazie coś zmysłowego, tajemniczego, kobieta jest pewna siebie i swojej urody przy czym “nikt nie gra w otwarte karty” bardzo podoba mi się taka interpretacja nie jest aż tak wyzywająca jak niektóre odsłony Karmazynu potrafią być.